Spanning en sensatie

Vanochtend om 6 uur ging de wekker.
Na het ontbijt werden we opgehaald door een busje om naar het park te gaan waar we gingen ziplinen en de hangingbridges. We kwamen aan, Marjolein, mama en ik naar de wc. Papa bij de kassa om de reservering te bekijken en een Go-Pro Hero te huren. Alle kleding aan, tassen in de lockers en klaar om ons aan te kleden met de bijpassende canopy kleding. Na het aankleden even op de foto en we konden beginnen. We kwamen met hele aardige mensen in de bus, die Belgisch waren. De vrouw was heel erg grappig. En we begonnen, eerst uitleg en daarna gingen we echt ziplinen. Ik stond daar boven en dacht nee ik ga niet meer, ik stop. Maar ik ben toch gegaan en wat was het leuk! Eerst vond ik het wel een beetje eng maar later was het echt heel leuk! Op een gegeven moment pakte een meneer die daar werkte mij en ging ik samen met hem van de zipline. Het was echt heel leuk! Toen kwamen we bij de Tarzan-swing, je mocht dit doen maar het hoefde niet. Ik en papa gingen in de rij staan. Toen ik helemaal boven was en bijna vast werd gemaakt wou ik echt niet meer, papa zei ga je terug? Maar nee ik bleef want ik wist dat als ik het niet deed dat ik dan spijt kreeg dat ik het niet deed dus ik ging. De jongens achter mij, de Belgen Bram en Thom, zeiden je kan het meis niet bang zijn, dus ik ging en wat was het vet!!! Echt heel leuk!! Daarna nog even die van 1 km zippen, dit deed ik met een man. Het was heel leuk! Na het zippen gingen we nog over hangbruggen lopen. Dit vond ik wat minder bijzonder maar het was alsnog heel mooi. Met z'n alle foto's gemaakt. Daarna met het busje naar huis. Heerlijk nog even gerust om daarna na het diner te gaan. Het was lekker en met hele leuke muziek.

Iris

Ola amigos,
Vandaag moesten we om 6 uur opstaan en dat is erg vroeg in een vakantie. Maar zoals jullie elke keer lezen is er bij deze vakantie tot nu toe nog geen uitslapen bij. Douchen, aankleden en lopen naar de receptie waar het ontbijt is. We krijgen fruit (Mango, ananas, watermeloen en banaan) en pannenkoeken met hun zelfgemaakte bruine suiker stroop had ik erop. Ook had ik warme choco en watermeloensap. We werden later met een busje opgehaald en we reden naar het Selvatura Park. Wat we daar gingen doen wil je wel weten hè ;). We gingen daar de canopy doen (zipline), we hadden 1 helm met een GoPro camera en die ging het filmen. Maar eerst een lange broek en een poncho aandoen, dat werd ons aangeraden. De rugzakken in kluisjes gedaan. We liepen verder een kregen we zo'n klimtuigje aan en de helmen op. Klik, klik, we werden op de foto gezet en nee dit keer niet door papa ;). We gingen met een paar gezellige Belgen, andere mensen en onze begeleiders (6 stuks) in een busje wat ons richting de zipline bracht. De tocht bestond uit 13 ziplines en ik zal nu even in het kort uitleggen wat we gingen doen. Je hebt een klimtuigje aan en daar zitten 2 touwen aan met 2 klikclippen met zekering. Ook zit er een katrol aan. Want je wordt door een begeleider aan het touw vastgemaakt en dat touw hangt heel erg hoog boven de grond. Je hebt ook handschoenen met leer erop zodat je kan remmen. Je gaat eigenlijk door middel van het hoge touw roetsjen naar het platform en begint alles opnieuw. Maar ik moet eerlijk zeggen het klinkt makkelijk, maar dat is het niet. Bij mij ging de eerste zipline het slechtst, ik remde te vroeg en een begeleider moest mij komen halen. Na een paar keer ging het beter, maar ik vond het doodeng want ik heb hele erge hoogtevrees. Dus op een gegeven moment ging ik met een begeleider, ik werd door hem uitgekozen en voelde me veel meer op m'n gemak want ik hoefde niet te remmen en moest me met 2 handen aan een bepaald touw vasthouden. Later moest ik wel weer alleen en het ging steeds beter, maar toch wilde ik liever met een begeleider. Ik dacht dat ik bij een zipline alleen moest, maar toen moest ik met mama en dat was erg gezellig en leuk. Ik begon het ook steeds minder eng te vinden. Iris en papa waren Jane en Tarzan, want die gingen met een Tarzan swing. Ik deed het niet omdat ik dat doodeng vindt, maar ik ben wel trots op ze dat ze het hebben gedaan. Toen waren we bij de laatste zipline van 1 km en toen ging ik met een begeleider en een jongetje. Dat was erg leuk en we stopten iets te vroeg toen ging de begeleider ons naar de kant brengen. Ik bedankte de begeleiders en was toch wel erg trots, blij dat ik het had gedaan. Daarna gingen we onze spullen terug brengen en onze eigen spullen halen. We aten bij het restaurant en ik had een hamburger. Daarna gingen we over hangbruggen lopen en dat vond ik ook wel eng, maar veel minder eng op de ene manier. Ik maakte ondertussen veel foto's met m'n camera en ik begin m'n camera steeds meer te ontdekken. De automatische stand, creatieve stand en de sport stand gebruikt. Na de hangbruggen gingen we met het busje terug naar ons resort. Even bijkomen en daarna gingen we naar het dorpje waar we in de boomhut gingen eten. Ik had pizza magheritha besteld, maar kreeg een andere pizza. Het was wel lekker, maar pizza magheritha is toch lekkerder. Weer terug naar het resort en slapen.

Adios amigos!
Marjolein

Het waaide vannacht hard. Ik moest vaak naar het toilet en elke keer keek ik of de was nog aan de waslijn hing en dat was het geval. Om 5.21 keek ik op mijn telefoon en zag een sms van de buurvrouw. Door de storm die over Nederland woei, is de dakkapel kapot geraakt. Ik tik Tjerk aan. Ik bel Sjors en vraag of hij wil kijken wat er aan de hand is. Wij kijken ondertussen op internet wat te doen bij stromschade en of we een polisnummer kunnen achterhalen. Even later belt hij Tjerk, de zinken rand is losgeraakt en hangt voor een deel los. Hij zorgt ervoor dat het goed komt. Dat is reuze fijn. Dank je Sjors en natuurlijk Petra! We gaan ontbijten en worden om 7:45 uur opgehaald om naar het Selvatura Park te gaan De eerste activiteit is canopy (ZIP-line). We krijgen een soort broek aan met een katrol en zekeringen, Tjerk en ik nog een extra tuigje. Ja ma, toen ik klein was, kreeg ik deze voor het weglopen en nu zat er geen lang touw aan waarmee ik rond een boom kon rennen zodat ik niet verder kon. Iris krijgt de helm met de camera op en wij een normale helm. We krijgen nog uitleg hoe we het werkt. Marjolein en Iris kijken een beetje angstig. Tjerk legt het nog een keertje uit. Hij gaat zoals gewoonlijk als eerste, daarna Iris, Marjolein en ik als laatste. Ik word vastgemaakt aan de staaldraad en krijg een zet. Daar ga ik. Een jongen steekt zijn hand op. Ik moet remmen, dat doe ik en sta even later op het tweede platform. Daar word ik weer aan een andere lijn gezekerd en word weer losgelaten. Wow, wat een prachtig uitzichten. Na 3 lijnen ga ik me iets zekerder voeren. Bij een lange lijn gaat Tjerk samen met Iris en ik ga samen met Marjolein. Ik hang met mijn benen om Marjolein heen. Zij moet opletten wanneer een jongen zijn hand opsteekt. Ik kijk langs Marjolein, zie de jongen goed zelf en rem op tijd. an het eind kunnen we nog een Tarzan swing doen. Nou, mij niet gezien en ook Marjolein laat het afweten. Tjerk als Tarzan en Iris als Jane springen na elkaar het plateau af en vliegen door de lucht. Daarna gaan we nog aan de langste kabel, meer dan 1000 m. Ik ga samen met een jongen. Hij klemt zijn benen om me heen en daar gaan we. Prachtig vliegen we over de bomen. Dit was alweer de laatste kabel. We lunchen en gaan daarna wandelen door het nevelwoud over de hangbruggen. Prachtig om te zien en te voelen dat de nevel komt en daarna ook weer verdwijnt. Om 15 uur zijn we bekaf en nemen de bus terug. Mijn benen waar de riemen hebben gezeten doen zeer. Tjerk en ik drinken een biertje op het terras en ondertussen skypen we met ma. Lekker slapen ma! We gaan eten in een restaurant dat om een boom gebouwd is. Dit is een prachtige locatie. Daarna rijden we terug en gaan slapen.

Kus Lucie