On the road

Hoi allemaal,
Vandaag ging de wekker om half 7, omdat we om 7 uur gingen ontbijten. Ik nam homemade bread met ei. Het vulde goed. Na het ontbijt gingen we onze spullen pakken en brachten we die door de regen naar de auto. Ook hadden we van de eigenaar van het resort te horen gekregen dat we helaas niet de grot in konden vanwege de hoeveelheid hout. We gingen op pad met onze aardige chauffeur. Hij moest onderweg even iets ophalen en deed dat in de laadbak van de Toyota. De omgeving was prachtig. Het bestond uit gebergten, echt groene rijstvelden en mensen die stonden te vissen in de poelen bij het rijstveld. Op een gegeven moment was de weg waarop we reden niet meer te zien en ik denk dat als wij in het water zouden staan dat het tot je knieën of hoger zou komen, want de onderkant van de hoge auto zat zeker in het water. We maakten ook even een pitstop bij een garage, geen afspraak, maar je kan gewoon binnen rijden. De olie werd ververst en de banden werden gevuld met lucht. Er stonden ook super veel medewerkers bij de auto wat in Nederland voor die klusjes niet zo is. Het was grappig om te zien. Na de pitstop reden we verder en na een tijdje stopten we in de bergen, waar je de bergen kon zien ondanks de regen. Papa maakte de foto’s, want wij (de chauffeur, mama, Iris en ik) bleven in de auto zitten. Tegen de tijd dat wij bij Thukhet waren gingen we wat eten bij een restaurant aan de weg. Gelukkig hadden we een chauffeur die Engels sprak en natuurlijk Laotiaans, want het menu was alleen in het Laotiaans en dat konden wij niet lezen. De bediening kon ook geen Engels. We aten Fried Rice met een gebakken ei. Daarna was het koffietijd en deelden Iris en ik een frappe. In de auto heb ik ook even geslapen, maar ook een nieuwe film op Netflix gekeken. Na 18:00 kwamen we aan in de omgeving van Pakse bij het golfresort waar we gingen slapen. We namen afscheid van onze aardige chauffeur en checkten in. Met een golfkarretje werden we naar onze kamers gebracht. Nadat we alle spullen in de kamer hadden gezet gingen we glibberend op het pad naar het restaurant. Het eten was oké, maar niet zo lekker als we eerder hadden gehad. Toen we klaar waren liepen we met de paraplu omhoog naar de kamer.
Liefs,
Marjolein

We hebben nog een kans om de Kong Lor cave te bekijken en dat is om 8 uur. De eigenaar belt met medewerkers van de cave. Tjerk en ik hebben in de rivier al hout zien stromen. Kleine kans. Het verlossende antwoord komt al snel, er worden geen tickets verkocht. De cave is dicht. De chauffeur die ons naar Pakse zal brengen zit al klaar. De flightbags worden achter op de laadbak gelegd onder zeil. Wij bedanken de eigenaar voor alles. Iris, Marjolein en ik zitten op de achterbank. De chauffeur, een jonge man, is een leuke gast en spreekt een beetje Engels. Hij haalt eerst nog 5 liter olie op bij een huis en even later staan we in een plaatselijke garage, waar de olie wordt verwisseld. De banden worden nog even op spanning gebracht, km-stand genoteerd en na 20 minuten wordt de auto weer gestart. Er is een heel stuk weg van ca. 1 km die geheel is ondergelopen. Bij de bewoners staat het water tot net boven hun knieën. Ze staan met een visnet de vissen op kleine visjes. Hij rijdt er erg langzaam doorheen. Gelukkig kent hij de weg en is dit een auto (Toyota Hilux 4x4) waarmee het ook kan. In de weg zitten erg veel kuilen, die veelal ontweken worden, maar soms kan dat niet. Hij lacht dan. “Sorry, sorry”. De omgeving is erg mooi, ook al regent het. In Thakhet gaan we lunchen. De mevrouw van het restaurantje verstaat geen Engels, handig als de chauffeur het wel kan. We eten heerlijke fried rice met ei en vlees. Na het eten drinken we nog een lekkere espresso of cappuccino bij café Amazon. De chaeuffeur kocht een zakje fruit. Hij laat ze ons proeven. Het lijkt aan de buitenkant op kruisbes en binnenin zit een pit. Wij trekken een zuur gezicht. Hij lacht. We hebben er nu ongeveer de helft van de reis opzitten. Iris, Marjolein en ik worstelen ons weer op de achterbank. Ik zit tussen de meiden in. Beide gaan na enige tijd hun ogen dicht doen. Op 2 uur na heeft het de gehele dag geregend. Tjerk navigeert de chauffeur naar het hotel, het is een golfresort. Het ligt even buiten Pakse. Wij bedanken de chauffeur, hij gaat nog ongeveer 4 uur terug rijden om bij familie te overnachten. We lopen naar de receptie. Het reserveringsformulier met onze namen ligt al klaar. Tjerk wil direct de kamers betalen en hiervan een nota ontvangen dat het betaald is. Dat is moeilijk. Ze weten niet op welk formulier ze het moeten zetten, vragen of het morgen ook kan. “Nee, nu”. Na een 15 minuten hebben we het formulier met Paid erop. We worden met 2 golfkarretjes naar de hotelkamers gebracht. Lekker decadent. Daarna gaan we naar het restaurant om te eten. Er zit nog een stel. Er is niet veel gezelligs aan. Tjerk en ik delen het bestelde. Daarna lopen we terug in de regen, het pad is glad van de algen. Af en toe glibberen we. Uiteindelijk komen we veilig aan bij de kamers en gaan we slapen.