Goodbye Phuket, See you later Thailand

Hallo allemaal,

De wekker ging vandaag bizar vroeg, namelijk om 3:15. Ik douchte als eerste en daarna ging Iris. Nadat we de laatste spullen hadden ingepakt liepen we bepakt en bezakt naar de taxi. Deze taxi bracht ons in vijf minuten naar het vliegveld, want we hadden expres een hotel dichtbij het vliegveld uitgezocht. Er stond geen rij bij de incheckbalie, dus we konden gelijk inchecken en onze bagage droppen. We moesten door de douane en weer werd er een scan gemaakt van onze vingers. Nadat de stempel in het paspoort stond en we onze paspoorten terughadden waren we helemaal gereed om Thailand te verlaten. Bij de security stond gelukkig ook geen rij en nadat we alles uit onze rugzakken gehaald hadden en het er weer in gedaan hadden hadden we alle obstakels gehad. Iris en ik hadden een Margherita panini bij een broodjeszaak gehaald. Het was een prima ontbijt voor de vroege morgen. Het grappige was dat we allebei nog even met onze vrienden in Nederland geappt hadden aangezien het daar rond 12 uur was. Daarna werden we met de bus naar het vliegtuig van AirAsia gebracht. Iris en ik zaten met z’n tweeën in onze rij, dus hadden we nog een stoel over. Ik heb lekker mijn ogen even dicht gedaan en nog een klein hapje gegeten aangezien ik echt nog vol zat. Op een gegeven moment kreeg ik echt last van mijn ene oor en dat was echt vervelend. Het leek net alsof die steek steeds heftiger werd, maar dat had te maken met dat het vliegtuig hard aan het dalen was. Toen kregen we te horen van de piloot dat we vertraging hadden en dat we nog 15-20 minuten in de lucht moesten blijven voordat we konden landen. Gelukkig voor mijn oor verdween de steek. Iris vertelde ook tegen mij dat zij last had, maar Iris heeft bijna altijd last en ik zelden. Nadat we geland waren moesten we een nieuw visum voor Cambodja kopen bij Visa on arrival. Het bijzondere was dat mijn paspoort langs welgeteld 15 mensen is gegaan om uiteindelijk een visum te krijgen en de gemaakte pasfoto’s uit Bangkok waren niet nodig. Dus ik heb een voorraadje liggen voor in de toekomst. Die 15 mensen vond ik echt bizar en je kon ook niet zien waar je paspoort was. Aan het eind had ik zelfs Iris paspoort nog mee kunnen krijgen, want ze waren helemaal niet echt aan het opletten of dat jouw paspoort was. Daarna moesten we nog even door de douane. Even het formuliertje in het paspoort nieten, een stempel en een foto later waren we allebei er doorheen. We pinden gelijk maar nog wat dollars aangezien we niet zoveel meer over hadden. Daarna regelden we een tuk-tuk die ons naar het hotel bracht. Eerst wilde zo’n mannetje 10 dollar hebben voor dat kleine stukje, maar aangezien we al eerder in dat hotel hadden gezeten en we het toen voor 3 dollar voor elkaar kregen gingen we daar niet mee akkoord. Het werd 3 dollar, bij de prijs die je wilt blijven helpt. Dit heb ik ondertussen wel geleerd van het afdingen en natuurlijk van de afding-koningin Iris. De kamer was natuurlijk om 9:00 nog niet klaar, maar we mochten wel bij het zwembad zitten. Na bijna 3 uur te hebben gezeten dachten Iris en ik van we halen gewoon onze zwemkleding uit onze tas en gaan zwemmen. Precies op dat moment was de kamer klaar en konden we onze spullen naar de hotelkamer sjouwen. Even de spieren trainen in de ochtend. We gingen daarna fried rice met ei, waar eigenlijk alleen ei inzat en totaal geen groenten, lunchen. Toen we klaar waren met eten liepen we naar het zwembad waar we een paar uurtjes hebben gelegen en gezwommen, want zo’n reisdag hakt er toch wel in. Daarnaast hebben we voor morgen weer de frisse moed om Phnom Penh te ontdekken. Na het zwemmen gingen we douchen en nog even chillen. Ik ging verder met een boek lezen aangezien ik die bijna uit had. Als avondeten had Iris een club sandwich en ik had een kipburger. Het smaakte prima. Daarna liepen we terug naar onze kamer en gingen we nog een spelletje doen.

Groetjes,
Marjolein