Tempelhoppen
Door: Marjolein en Lucie
Blijf op de hoogte en volg Marjolein en Iris
07 Augustus 2018 | Thailand, Bangkok
De wekker ging om 7:20, maar in plaats van dat we op snooze hadden gedrukt was hij uit gegaan en ik dacht op een gegeven moment die paar minuten duren lang. Ik keek op mijn horloge en zag dat het 8:00 was. Dat was de tijd dat we zouden gaan ontbijten, oeps, maar gelukkig waren papa en mama ook nog niet helemaal klaar. Toen Iris en ik klaar waren met douchen en aankleden gingen we ontbijten. Het was echt heerlijk en je had van alles van brood, croissantjes, American pancakes tot rijst, yoghurt en fruit. Daarna gingen we met de taxi naar de Sathorn pier en vanaf daar namen we de boot naar het paleis en Wat Pho. We kwamen aan op het plateau die zich vlakbij Grand Palace bevond en liepen richting het paleis. We kwamen langs grote, lange, witte buitenmuren van het paleis, maar de ingang hadden we niet gevonden. We kwamen wel Wat Pho tegen en gingen die bezoeken. Het was een heel groot tempelcomplex en ik vond het prachtig. Ik zag allerlei torens die mooi versierd waren. We moesten onze schoenen uittrekken om een gebouwtje binnen te gaan waar allerlei boeddha’s waren en op deze plek gingen mensen bidden. De tempel Wat Pho staat om zijn liggende boeddha bekend en deze boeddha is immens groot. Hij is 46 meter lang en 15 meter hoog. Ik heb foto’s gemaakt met mijn camera en had ook geprobeerd om een polaroid te maken, maar helaas mislukte deze. De boeddha was goud van kleur en de voeten waren versierd met parelmoer. Nadat we het tempelcomplex hadden bekeken liepen we naar de ingang van het paleis en een mevrouw bij de uitgang van Wat Pho wees ons de weg. Ondertussen ging het regenen dus pakten we de poncho’s en raincovers om droog te blijven. Om het paleis te bezoeken moesten we de rokken weer om ons heen knopen en papa moest echt een lange broek aan, want hier mochten de broeken niet tot en met de knie zijn. Hier was het echt druk overal waar je keek en heenliep waren super veel mensen. Het Grand Palace bestond uit meerdere gebouwen en een belangrijke tempel waar je een boeddha kan zien. Ook zag je allerlei mythische figuren uit de boeddhistische cultuur, zoals een standbeeld van mens in combinatie met een haan. We bezochten de tempel waar de boeddha zich bevond en moesten onze schoenen uit doen. Je mocht geen foto’s van deze boeddha nemen, maar ik vond hem eerlijk gezegd erg lelijk. Het was een en al kitsch. We liepen naar de uitgang en we vonden allemaal Wat Pho mooier. Daarna liepen we terug naar het plateau vanaf waar de boot vertrok en daar dronken we wat bij de Starbucks. Het grappige in die Starbucks was dat ze de drankjes die we eerst wilden niet meer hadden en daarna was er maar een van elk drankje die we bestelden. Ik had de Mango-passievrucht smoothie. Het ging plenzen dus bleven we nog maar even in de koude Starbucks zitten. Toen het iets zachter ging, gingen we met poncho en al naar buiten. We namen de pier naar Asiatique en dat was een gebied waar allerlei winkeltjes en restaurantjes zich bevonden. Zo kon je bijvoorbeeld je een paspoorthoesje kopen en hem customizen met een tekst en ijzeren bedels van bijvoorbeeld een tuk-tuk. We dronken en aten wat kleins. Ik had een cosmopolitain cocktail, maar hij was niet zo lekker als ik in Berlijn had gehad. Ik zag zeepjes in de vorm van fruit, die leuke paspoorthoesjes, tassen en nog veel meer. We aten bij een Thais restaurant. Ik had friet met kaas en noodles met riviergarnalen en groente. We hadden met z’n allen veel te veel eten besteld dus we zaten goed vol. We konden gratis met de boot terug naar Sathorn pier en vanaf daar zouden we een taxi naar het hotel nemen. De taxi's vroegen allemaal een te hoge prijs dus waren we, nadat papa wat afgedongen had, met een tuk-tuk naar het hotel gegaan. Iris zat op een mini bankje. Papa en mama zaten op een groter bankje en ik lag soort van ook op dat bankje. De bestuurder reed best hard, maar de tuk-tuk helde een beetje over al hij remde. Ik vond het niet zo’n prettig ding, maar het was een belevenis zeker waar. We kochten wat water in een winkeltje tegenover het hotel en Iris en ik namens een ijsje. Ik had een waterijsje/sorbetijsje van bosvruchten, wat erg verfrissend was.
Liefs,
Marjolein
Tjerk’s telefoon rinkelt, een wake up call van de alarmcentrale. Het is 7 uur. Een mug is op de foto gezet. Ik plof het bed weer even in. Afgesproken is dat we om 8 uur gaan ontbijten. Vandaag in de planning: Wat Pho (tempelcomplex met liggende buddha) en het grand palace (buddha deels van jade) .We stappen in een taxi. De taxichauffeur is vriendelijk en zet ons bij Sathorn central pier af. We nemen de boot naar Grand palace. Na een eind lopen komen we bij Wat pho aan waar een enorme liggende buddha te zien is. Op kousenvoeten lopen we langs de buddha. Schieten prachtige foto’s. Vervolgens dwalen we over het tempelcomplex heen. Nadat we alles bewonderd hebben, lopen we naar het Grand palace. Het regent en ik heb geen raincover. Marjolein vouwt mijn poncho om mijn rugzak. Zo blijven mijn spullen goed droog. We lopen als eerste naar de tempel met de groene buddha. Ik heb een bril op, maar het is toch echt een zeer klein beeld. We bekijken de overige gebouwen en het grote paleis. De tijd gaat snel en het is alweer sluitingstijd 15:30. Voordat we op de boot stappen, gaan we eerst nog even de Starbucks in. Ik krijg kippenvel, het is er ijskoud. We nemen de boot naar Asiatique. In leuke hallen is er van alles te koop. We eten bij een leuk tentje Well done. Vervolgens stappen we weer op de boot naar Sathorn central pier. We kijken voor een taxi en nemen uiteindelijk een Tuk-tuk. Iris zit op een bankje van 15 cm. Tjerk, Marjolein en ik zitten naast elkaar op de achterbank. Zitten. Marjolein ligt bijna. De Tuk-tuk helt een beetje naar achteren. De chauffeur slalomt ons tussen het verkeer door naar het hotel. Nog even een drankje voordat we naar boven gaan. Ik pak mijn tassen in en ga slapen.
xxx Lucie
-
11 Augustus 2018 - 20:09
Lummie:
Hallo vakantiegangers
Wat weer een mooi verslag Marjolein en Lucie.
Dat het daar regent is natuurlijk niet leuk maar hier was het welkom hoor.
Vanmiddag op bezoek geweest bij een 89 jarige kennis was heel gezellig.
Marjolein je kan wel schrijfster worden ik wacht op al je verhalen straks thuis.
Iris stukjes schrijven is niet jou ding maar vertel mij later alles maar ook nog van Frankrijk.
Gelukkig Tjerk nu een dag zonder ellende maar ik klaag niet over jou hoor.
Ik word van video en leuke kiekjes voorzien.
Liefs oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley