Stad van de Lelijkheid

Hoi,

De wekker ging vandaag later dan gisteren. We gingen pas om 8:30 ontbijten, dus de wekker ging om 8:50 pas. Echt relaxt! We gingen ontbijten hier in het hotel, maar het bleek later 4 euro te kosten en het was niet eens echt lekker en bijzonder. Het was toast met spiegelei, een klein beetje bacon en thee voor mij. Even tandenpoetsen, de rugzak inpakken en zonnebril op, want het was gewoon super fel aan de ogen. We hadden besloten om de soort Champs de Elysee te lopen richting de Laotiaanse Arc ‘d Triomphe. Toen we aangekomen waren bij die Arc ‘d Triomphe was het een betonnen blok met meerdere boeddha’s afgebeeld en op een informatiebord stond dat hij nooit afgekomen was door onenigheid. Het was geen mooi ding. Daarna liepen we terug de grote straat op om bij een bank geld te halen, maar bij deze banken pakten ze onze passen niet. We besloten om te kijken of ze bij de textielmarkt een bank hadden en ja hoor daar was een ATM van dezelfde bank als gisteren. Iedereen ging weer het maximale opnemen. We liepen de textielmarkt door, maar eigenlijk hadden alle winkeltjes hetzelfde (tassen, portemonnees, koffers, kleding en lappen stof). Wat mij zowel gisteren als vandaag opviel dat de meeste gebouwen er vervallen uit zien en dat was voor het textielgebouw ook zo. In de Lonely Planet stond dat er een hele goede koffiezaak was en daar liepen we heen. Toen we in die straat aankwamen, was het gebouw weg. Ze waren daar bezig in de modder met allerlei machines en mensen stonden te de modder weg te scheppen. We hadden al een Belgisch cafeetje gezien en daar dronken we wat. In de middag at ik een wrap met kip en patatjes. Daarna waren we van plan om terug te lopen naar het hotel met een omweg, maar toen kwamen we een koffiezaak tegen. We hebben daar de hele middag gezeten. Ik had daar een grote kop Cappucino. Mmm! Ik heb daar lekker gelezen en een paar reisdagboek verhalen getypt. Toen het 18:00 was besloten we uit het koffiezaak weg te gaan en op zoek te gaan naar een restaurant. We kwamen een klein restaurantje tegen waar ze sushi, okonomiyaki, groene bonen en yaketori hadden. We deelden het met z’n allen. Wat weer opviel was dat de mensen geen Engels kunnen, want ze begrijpen je niet. Daarna zijn we weer teruggelopen naar het hotel en hebben Iris en ik onze spullen zo ver mogelijk ingepakt. Ik ga nu lekker slapen.

Liefs,
Marjolein

Om half 9 hebben we afgesproken om te ontbijten. We zitten op kitscherige gouden stoelen aan een tafel, het ontbijt is matig. We halen de rugtassen op voor de ontdekkingstocht door Vientiane. We lopen naar Patuxai, geïnspireerd op de Arc de Triomphe van Parijs. Ik heb nog nooit zo’n lelijk betonnen gebouw gezien. In de bogen zijn allemaal plakkaten met boeddha’s aangebracht. Onder de boog staan mannen met rode hesjes voorzien van een nummer met een fototoestel om hun nek. Je kunt een foto laten maken vlakbij de fontein die achter deze kolos staat. Ze hebben soortelijke foto’s bij hen om het te laten zien. Ik vind de foto’s van Tjerk mooier. Vervolgens lopen we naar de Talat Sao markt. “Backpack, backpack”. Nou nee, ik heb met twee rugzakken ruim voldoende ruimte voor alles wat ik nodig denk te hebben. Er zijn nog heel veel kraampjes met stoffen en op de 2e etage zijn er sierraden te koop. Erg kitscherig allemaal. We drinken iets bij Choc fee, waar je heel erg veel Belgisch biertjes kan kopen. Niet gekocht overigens, bier uit Laos is ook erg lekker. Daarna gaan we iets eten en lopen een klein eindje totdat we bij koffietent True coffee aankomen. Hier nemen we heerlijke koffie en blijven de gehele middag zitten lezen, typen, etc. Echt chill. We eten in een klein Japans restaurant. Het meisje glimlacht veel, maar begrijpt geen woord Engels. We krijgen 2 grote boekwerken om het eten uit te zoeken. We krijgen uiteindelijk het eten en drinken dat we hebben besteld. We lopen naar het hotel en daarna duik ik mijn bed in.

Groet, Lucie