Een indrukwekkende geschiedenis

Hoi piepeloi,

Na een nachtje slaap ging de wekker om 8:00, want we moeten wel in een soort van ritme blijven. Ik heb redelijk geslapen dus dat was erg fijn. Na het douchen en aankleden gingen Iris en ik ontbijten. We deelden het ontbijt: yoghurt met fruit en toast met roerei, spek en een rösti. Een goed begin van de dag zullen we maar zeggen. We gingen terug naar de kamer om onze tanden te poetsen en de tassen in te pakken. Om 10:00 hadden we met onze tuk-tuk chauffeur Sam afgesproken om naar het Tuol Sleng Genocide Museum en de Killingfields van Choeung Ek te gaan. Als eerste gingen we naar Choeung Ek met de tuk-tuk. Het was weer een interessante route met de tuk-tuk, want we gingen kriskras door het verkeer. Bovendien reden we langs verschillende delen van Phnom Penh: eerst zagen de hoge gebouwen, toen juist laagbouw en aan het eind kwamen we juist mooie gebouwen die rijkdom uitstraalden tegen, maar ook krotten. Aangekomen bij Choeung Ek moesten we tickets halen en toen wij betaald hadden kregen wij ook een Nederlandse audiotour. Deze audiotour heeft ons geleid langs alle belangrijke plekken van Choeung Ek. Deze killingfield was in totaal 14 km lang en bovendien kregen wij te horen dat er minimaal 20.000 mensen vermoord waren. Door de audiotour kregen wij een beter beeld van de verschrikkelijke geschiedenis van Cambodja onder de Rode Khmer. In totaal zijn van de 8 miljoen Cambodjanen er 3 miljoen onder het bewind van Pol Pot, leider van de Rode Khmer, gestorven. Iris en ik waren beduusd over hoe gewelddadig mensen werden vermoord. Er was bijvoorbeeld een Killing Tree, een boom waar baby’s tegenaan werden geslagen om ze te vermoorden onder het oog van hun moeders. Daarnaast gebruikten de Rode Khmer geen kogels aangezien dat te duur was, maar hamers en ander gereedschap werd gebruikt. Dit was ook terug te zien bij de schedels die in de stupa lagen. De schedels hadden gaten. Ook liepen we bijna over kledingstukken van de door de Rode Khmer vermoorde mensen en dat was ook super heftig. De audiotour had ook verdiepende informatie met uitspraken van overlevenden of bewakers. Na dit bezoek gingen Iris en ik even lunchen. De maaltijd bestond uit Fried Rice met kip. We gingen weer terug met de tuk-tuk de stad in om naar het Tuol Sleng Genocide Museum (S21) te gaan. Deze gevangenis (S21 of Tuol Sleng genoemd) is van groot belang van de Rode Khmer geweest, want allerlei kunstenaars, rijke en intelligente mensen en later zelfs leden van de Rode Khmer zijn hier gevangen genomen. Deze mensen werd gefolterd, ondervraagd om uiteindelijk iets te bekennen en daarna werden ze vermoord. Er zijn naar schatting 20.000 mensen gevangen genomen, waarvan 12 overlevenden. Er is geen precies aantal omdat sommige documenten al vernietigd waren. De gevangenen moesten zich aan bepaalde regels houden en werd vaak extra gemarteld om een bekentenis af te leggen. We zagen bijvoorbeeld in een paar kamers een bed waar de gevangens dan met been klemmen aan vast hebben gezeten en op de muur was een foto met een gevangene die overleden was terwijl hij of zij aan het bed was vastgeketend, met bloed op de grond. We kregen te horen tijdens de audiotour dat toen deze gevangenis ontdekt was er overal bloedspetters te vinden waren. Daarnaast kregen we ook te horen dat er eigenlijk niemand mocht overlijden tijdens het martelproces als de gevangenisdirecteur Duch geen toestemming had gegeven. Op een gegeven moment waren er teveel mensen die overleden en was er bij Tuol Sleng geen plaats meer. Dus werden de gevangenen in vrachtwagen naar Choeung Ek gebracht om daar te sterven. Deze dag heeft een indruk achtergelaten en ons meer begrip bijgebracht over wat hier in Cambodja nog niet zo lang geleden is gebeurd. Nadat we weer terug waren bij het hostel Base Villa hebben gelijk we de bus voor morgen naar Battambang geboekt. Daarna hebben we in de kamer even het volgende hostel geboekt en papa en mama even gesproken. Met een boodschappenlijst liepen we naar de supermarkt wat we allemaal nodig hadden: wc-papier, water, lekker drinken, wasmiddel en wat lekkers voor in de bus. Het mooie was dat we een supermarkt vonden die dit allemaal had. Het wasmiddel was erg ingewikkeld, omdat we soms niet zeker wisten of het wasmiddel of wasverzachter was. Uiteindelijk hebben we een iets duurder wasmiddel gekozen, waar we zeker van waren dat het goed was aangezien het uit Australië kwam. Prima, kunnen we ook even een handwas doen. Daarna hebben we lekker gegeten bij het hostel: een kip-pesto clubsandwich. Alles ingepakt voor morgen en nu gaan we lekker slapen.

Groetjes,
Marjolein