Ver weg en toch zo dicht bij

Vanochtend rond 1/2 9 ontbeten in ons guesthouse. Toast met jam. Daarna zijn we naar het naburig gelegen reisbureau gegaan om enige trips te regelen. Alles klopt als een bus met ons oorspronkelijk schema. Morgen gaan we naar Bako (oerwoud) en volgens de dag erna vliegen we van Kuching naar Mulu om daar, jawel in een heel luxe resort enige dagen te verblijven. Hierna zullen we van Mulu via Miri naar Sibu vliegen. Hier zullen we proberen een homestay bij een longhouse te regelen. Kost een klein ribje maar dan heb je ook wat. En je stimuleert er ook de lokale economie mee. Na het betalen zijn we naar onze kamer gegaan om nog enkele vluchten zelf te boeken. En dat ging niet van een leien dakje --> wel 3 keer hebben we alle gegevens (creditcard,paspoortnr's.)
GRRRR. Daarna nog het lumineuze idee uitgevoerd om een bloementuin te bezoeken. Je bent bloemengek of niet. Met een klein bootje naar de overkant gevaren. De tuin zou naast een klein kasteel liggen. Helaas beste lezers, we konden er niet komen. Balen, maar goed, dan maar terug naar de overkant. Het is immers maar een klein tochtje naar de andere zijde.
Maar...... er waren bootraces (grote kano's met wel 20 roeiers) en ....
sorry Sir, no boats until 5 o'clock.
Het was helaas nog maar 13.30.
En we hadden afgesproken met het reisbureau dat we onze papieren rond 4 uur zouden komen ophalen. Shit, hoe gaan we dat nu regelen. Dan maar naar ons hotel gebeld of zij de papieren wilden oppikken. Gelukkig waren ze hiertoe bereid. Om 1/2 6 waren de bootraces over en konden we met de eerste "ferry" terug.
Terug in ons hotel bleek alles afgeleverd te zijn. Daarna de zonsondergang uitgebreid gefotografeerd en lekker gegeten.

Tjerk

He hoi

Ik zit bij de bar. Ik heb Twister dat is super lekker. We waren met de boot naar de overkant van de rievier gegaan en toen was er een race met een boot dus heb ik 3 uur aan de andre kant gestaan. Dat was dus weer balen. Toen gingen we naar de zonsondergang kijken en toen gingen we lekker eten en nu krijg ik een lekker kusje van mama

Doei Iris


He allemaal

Vandaag is er iets gebeurt wat ik nooit zal vergeten het ging zo: We gingen met een bootje naar de overkant omdat we naar de vlindertuin gingen. We stapten uti het bootje en we gingen lopen naar Fort Magaritha en gingen even naar binnen. Er was niets te zien dus gingen we verder lopen. Papa vroeg aan een meneer of het nog ver lopen was. We liepen terug naar waar het bootje ons heen bracht. Maar er was geen bootje te verkennen. Toen kwam een meneer van de politie en die zei dat er geen boten vaarden vanwege een roeiwedstrijd en die was pas om 5 uur afgelopen. Toen hebben we 3 uur zitten wachten op het bootje dat pas ging om 6 uur. Toch veilig aangekomen.

Groetjes Marjolein